متن عاشقانه زیبا

هرڪز نفسی
ڪَرم تر از عشق ندیدم

این عشق
همان مرهم درد است ڪہ دیدم ...

دوست داشتن تو
بی اجازه زیباست
تو هم نخواهی
من باز دوستت دارم ؛

می گویند عشق واقعی زیباست
می گویند معنای دوستت دارم های واژه هاست
من می گویم عشق واقعی تنها کلمه ای است
که به قلب تو راه دارد

چیزای خوشگل تو دنیا خیلی کمیابن
مثلِ چشمات، موهات، دستات،
اصلا کلا خودِ تو.

هر چه زیبایی دنیاست.
در چشم تو پیداست.

تو را دوست می‌دارم؛
و در پیچش عاشقانه با تو،
محبّت را خوب می‌فهمم!

مژه هایت،
نرده های استبدادی ست،
بر گرداگرد زیبایی چشم هایت...
مهدی بابایی ( سوشیانت )

در هر لحظه از زیستن من،
یاد عشق تو،
چون ستیغ کوهی بلند،
می درخشد در قاره ی اندیشه ام...
مهدی بابایی ( سوشیانت)

عاشق که بشی...
چشماش میشه دنیات، به طوری که وقتی می خوای خودت و توی چشماش ببینی اشک توی چشمات جمع شه و بغض کنی...
عاشق که بشی...
دستاش میشه آرزوت، طوری که هر لحظه آرزو کنی که فقط یک لحظه دستاش و توی دستات بگیری...
عاشق که بشی...
آغوشش...

بهارم می شوی؟
جان دلم...قرار است مانند درخت ریشه کنم...
شکوفه دهم...برایت زندگی باشم...

ای عشق در آتش تو فریاد خوش است
هر کس که در آتش تو افتاد خوش است
بیداد خوش است از تو٬ وز هستی ما
خاکسترکی سپرده بر باد خوش است!
ای دل به کمال عشق اراستمت
وز هر چه به غیر عشق پیراستمت
یک عمر اگر سوختم و کاشتمت...

حالم را که می‌پرسد، خوب می‌شوم !
اگر در حال سوختن در آتشی باشم، آتشم گلستان می‌شود! اگر در دل نهنگی باشم، نهنگ تفم می‌کند روی ساحل! اگر در حال بریدن سرم باشند، وحی می‌شود چاقو را زمین بگذارند و در آغوشم بکشند!
حالم را که می‌پرسد پلاسکوی درونم تبدیل...

در آغوش می گیرم/ولنتاین را/کرونا هم باشد

چه خوب که زمین گرد است
عشق من !
می روی،
آنقدر می روی که باز
آنسوی زمین می رسی به من...

تو را نگا‌ه می‌کنم‌: چشمانت خلاصه‌ی‌ آتش‌فشان‌ است،

هم‌‌رنگِِ خاک‌ِ دیاری‌ که‌ دوستش‌ می‌دارم !

چال‌ِ کنج‌ِ لبانت‌

هلالک‌ِ جُفتی‌ ماه‌ است‌

با خورشیدی‌ در قفا

که‌ مردمان‌ِ سرزمین‌ِ قلب‌ِ مرا

به‌ وِلوِله وا می‌دارد

با انگشت‌ِ اشاره‌ی‌ رو به‌ آسمان !

خنده‌ات‌ باران‌ِ مرواریدْ است‌

و اخمت‌

زلزله‌یی‌ که‌...

‌
‌‌ازتومینویسم،
شروع بی پایانم
تسخیرکننده ی قلبم،
روشنایی چشمانم،
قوت فریادم
ازتومینویسم،
قراربی قراریهایم،
تداعی خاطراتم،
تمام باورم،
رویای هرشبم،
ازتومینویسم که ریشه زده ای دروجودم،
ازتومینویسم که صاحب دلی هستی که به یغما بردی
ازتومینویسم ازتوکه بدانی تمام داروندارم هستی.

و چه حالِ خوشایندیست بیدار
شدن با بوسه هایی که طعمِ نابِ
عشقِ تو می دهد وقتی به بالینم
آمدی بوسه بارانم کن و بگذار
چشمانم با لمسِ خورشیدِ نگاهِ تو
به زندگی سلام بگویند ...

ویلای لبِ دریا برایت نمی‌سازم
یا خانه‌ای که پله‌های مارپیچش
به سرسرهای باشکوه ختم شوند
اما دستِ دریا را می‌گیرم
و می‌کشانمش
پشتِ پنجره‌ی همین آپارتمانِ اجاره‌ای
تا لالای‌گوی خواب‌هایمان شود
تا صبح.

آمدی رنگ زندگی ام را تغییر دادی
تا عشق در من به هوای تازه برسد
حالا که رفته ای
مهم نیست چند روز
باید بدون تو سر کنم
وقتی می توانم
فقط به تو فکر کنم
که هر لحظه
در من متولد می شوی
و عشقت آنقدر در من رخنه...