پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
ببین مهربون...رنگِ دوست داشتنِ من...رنگِ غش و ضعف هایِ هفده سالگی نیست...یا تندیِ تبِ عشق هایِ هجده سالگی...رنگِ دوست داشتنِ من...کسلیِ عصرایِ چهل سالگیه...که بی حوصله جلویِ تلویزیون می نشینی....رنگِ دوست داشتنِ من همون چایِ قندپهلوییه که برات میریزم وچندخط شاملویی که برات می خونم...رنگِ دوست داشتنِ من...فرق داره با آدم هایِ این زمونه....رفتنی نیست...پریدنی نیست...مالِ یه روز و دو روز نیست...رنگِ دوست داشتنِ من...روزای...
