ومن آن قدر با نگاهت مست میشوه هر دم و در هوایت می نویسم هر لحظه چشمانت تاریکی شب و نگاهت زلزله انداز موی میانی چو الف لعل لبت چونکه انار و نگاهت چون بادو شبت ریخته بر رخسار و من انقدر کر و کور شدم که نبینم چوکسی چو...