جمعه , ۳۱ فروردین ۱۴۰۳
خانم! وقتی گنبد آقارو دیدی...غم و تنهایی مو یادت بمونه...بگو: اینجا یکی با قلب خستهسلام بی کسیشو می رسونه!قنونت وقتی از بی تابی پر شدبگو دنیای ما درگیر دردهبگو اینجا هوامونو ندارن بگو حال و هوامون خیلی سرده...ضریحش رو که بوسیدی با گریهبگو از زنده بودن دل بریدیم!جوونی مون به باد آرزو رفتبگو چیزی به جز حسرت ندیدیم!بگو از بس که هیشکیو نداریممیایم اینجا به امید یه لبخند!بگو تنهایی ما قد نمیدهبه صبر و حکمت کار خداون...
