به ونوس چشم هایت چون گرفتار شدم من به زئوس اخم کُشتی ،و چه بیقرار شدم من درخدایگان چهره، خوش ،شیار گونه هایت همه چشمم به تو ولب، سَرِ چال به سَر شدم من