ببینمت تو کجایی که چهره‌ات باغی است که از هزار پنجرۀ نور می‌وزد هر صبح، و شانه‌های تو آنجا چه ابرهای سپیدی که بر بلندی آنها چه تاج چهره چه خورشیدی!
گاهی جنگ هایی ناتمام هست یا کتابی نیمه کاره از این هم ساده تر، غذایی نخورده با معشوق مهم تر اما کارهایی است نکرده برای نجات جهان. مُرده ی خوشبخت کسی است که روی زمین دلبستگی نداشته باشد. عطیه عطارزاده "راهنمای مردن با گیاهان دارویی"