برشی از شعر

گُلسَرَت
چنان عطررُباست
که آنثیا
گل‌های دامنش را
پرپر کرده

تو سکوت می‌کنی
و قدم‌هایت را
طوری بر زمین می‌نوازی
که ترپاندر
دنبال تعریف جدیدی از موسیقی است

درکم کن و، ترکم نکن؛ یار؛
تر کم‌ نشد چشمم برایت!

بنگر چه سان با جان نشسته،
سرتاسرِ حسّم به پایت!

در آسمانی که نیست
قدم می‌زند
می‌اندیشد
و به ابر بودنش
جرقه جرقه می‌سوزد...

در آسمانی که نیست
قدم می‌زند
می‌اندیشد
و به ابر بودنش
جرقه جرقه می‌سوزد...

چشم به آیینه بدوزم که چه؟
جایِ تَرَک‌های تنم تَر شود؟

پیله‌تنیدن به تنم را نبین /
لحظه‌ی پروانه‌شدن مُثله‌ام

سهمِ من از بارشِ باران چه بود؟ /
کاسه‌ی سوراخ برایم چه داشت؟

پیمانه ها، به چهل رسید و از آن برگذشت
افسانه های سرگردانی ات
ای قلب در به در
به پایان خویش نزدیک می شود...

برشی از شعر

منی که اینهمه کوهم
از این جهان به ستوهم


برشی از شعر "وصیت نامه"

تو جنگجوی تازه نفس من حریف خوب

من زورگوی قصه ام وتو ضعیف خوب



من مرد افتضاح خداوند در زمین

تو شاهکار خلقت و جنس لطیف خوب...

بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم !


فریدون مشیری

دیدمش، گفتم منم، نشناخت او...
(نیما یوشیج)

هر لبخندت ، با من گوید:
دل مده به دست غم ، در این عالم ؛
بنشین با عشق ،
تا گل روید ،
زین شب خزانی...

این روزها که می گذرد ، هر روز
در انتظار آمدنت هستم !
اما
با من بگو که آیا ، من نیز
در روزگار آمدنت هستم ؟

_برشی از شعر روز ناگزیر قیصر امین پور

دل خوشی ها کم نیست دیده ها نابیناست.

امیّد ِ رهایی نیست ، وقتی همه دیواریم

ما کاروان کوچک همراه بوده ایم

ای اف بر این طلاق

کز تند باد او

ناگه چراغ قافله خاموش می شود

وندر شبی سیاه

در شوره زار عمر

هر یک ز ما به کوره رهی می رود غریب

وز یاد روزگار فراموش می شود!