متن اندوه بار

چه اندوه بار است؛
بزرگ می شویم
که بمیریم...

مطالعه مرا در خلوت خود تسلی می ‌بخشد. مرا از سنگینی بطالت اندوه‌بار آزاد می‌کند و در هر زمانی می‌تواند مرا از مصاحبت‌های کسالت‌بار خلاص کند ...

هر زمان که درد خیلی کُشنده و شدید باشد، مطالعه چاقوی درد را کُند می‌کند. برای منحرف کردن ذهنم از افکار مأیوس کننده،...

آتش و آدم
ترکیبی نامتجانس است
من از میان این آتش گر گرفته
در رویاها و عشق ها
غیر ممکن است سالم برگردم
بازگشت من
اندوه بار خواهد بود
کاش مثل نان بودم
چه زیبا بر می گردد
از سفر آتش!