بذرافشانان سپیده دمان به دشت می آیند و بر شیارهای خاکِ خیس بذر می فشانند و موجِ روشنِ نور می گسترند سحر به آوازشان گوش می سپرَد و آفتاب، ارغوانش را به دشت می ریزد آن ها بذرِ صلح می کارند و خوشه های عشق درو می کنند