پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
پاریس به قهوه هایش معروف استهالیوود به فیلم هایشمن به عاشقانه هایمتو به لبخندت......
به تو فکر می کردم؛خوشبختی از پنجره سرک کشید!...
پاریس بدون ایفلتهران بدون آزادیتاریخ بدون هیتلرشاملو بدون آیداهمه را میتوانم تصور کنمجز "منِ" بدون "تو"را...
ما آدمها همیشه به یک سرپناه نیاز داریمسرپناهی که حال دل مان را خوب کندمثل بستن دکمه های پیراهن کسی کهمیرود برای آینده تو عرق بریزدیا کسی که با قند لبخندتبرایت چای می ریزد ...جمله دوستت دارم و مراقب خودت باش می تواندبزرگ ترین سرپناه یک انسان باشد...
