متن دوستت دارم

عزیز دور من !
کاش قلبت یه سیم‌کارت داشت، تا هر وقت دلم برات تنگ می‌شد، مستقیم زنگ می‌زدم به احساست. کاش هر بار که اسمت توی ذهنم پاپ‌آپ می‌شه، یه نوتیف گوشه‌ی گوشیت ظاهر می‌شد :
« یه نفر همین حالا دلش برات تنگ شده. »
± می‌دونی جانِ...

تو ماه هستی و
بوسیدنت
نمی دانی که
چه ساده
مرا هم بلند قد می کند...

‌

نیازت دارم برای اینکه خوب باشم ؛
آخه وقتی نیستی، هیچی سر جاش نیست. دلم می‌گیره، همه چی بی‌معنی میشه. تو اون آرامشی هستی که هر صبح با فکرش لبخند می‌زنم. تو نباشی انگار روز قشنگ نمیشه. حتی آفتابم یه جور دیگه می‌تابه.
وقتی پیامتو می‌خونم و اسممو صدا میزنی...

تو را دوستدارم
چون تکه های الماس
که به آسمان آویزان شده است
تو را دوست دارم
چون کوه
که دشت را محکم به آغوش می کشد
تو اعجاز یک پدیده ای
در خلوت یک رویا...

عشق پنهان تو را در همین جاده محال دوست می دارم
میدانم که آغوشت نصیب من نخواهدشد
مجالم ده گلایه ای نیست مرا
همچنان بی بوس وبی کنار و بی آغوش دوستت می دارم

صرفاً جهت اطلاع : قشنگ‌ترین جرم دنیا، دزدیدن دل تو بود که البته من افتخارشو دارم !

سرخی گونه هایت
جای بوسه ی خورشید است
چه شرم به تو می آید
تا میگویم دوستت دارم 
سیب گونه ات
سرخ تر می شود

🌙

من
ماضی بعیدم و
گُم،بین جمله هات
اما تودر مضارعِ من
فاعلی هنوز

بیدار مانده ام
که تو را مثنوی کنم
آسوده تر بخواب!
عزیزِ دلی❤️ هنوز ...

چگونه یک‌تنه پر کرده‌ای جهانم را؟!
دلم چگونه گره خورده است با لاهوت؟!

سپرده‌ام به درختان بغل کنند تو را
سپرده‌ام به هوا - نرم - بگذرد از موت

چه سوز سردی از آن‌سوی خواب می‌آید!
پتو کنار نیفتد - عزیز من! - از روت

دست بر پیشانی‌ام بگذار! تب دارم هنوز
صبح دارد می‌رسد از راه و بیدارم هنوز

خشک‌سالی آمده اینجا ولی من بعد تو
تکه ابر کوچکی هستم که می‌بارم هنوز

شیشه‌ی عطر دلم با رفتنت خالی نشد
این‌همه سال است از بوی تو سرشارم هنوز

هیچ‌کس از شانه‌هایم جز تو باری...

دوستت دارم
چنان محتاط مثلِ شاید
چنان باور نکردنی مثلِ آری
چنان طولانی مثلِ تا چه پیش آید

یک بار گفتی:
«دوستت دارم!»
و من صدها بار،
در تنهایی مفرط،
به این حسّ مثبت،
نیک اندیشیدم؛
صدها بار،
«دوستت دارم» را،
تکرار کردم...

پرنده‌ی قلبم؛
نامت رازِ من است و عشقت راز قلبم ..
دوستت دارم
بیشتر از وسعتِ دیدِ چشمانت
نزدیک‌تر از نفسهایت
زلال تر از آب باران
من ساحلم تو موج
من روز تو خورشید
من شب تو ماه
من ماهی تو دریا
عشق یعنی نام تو
که قلبم با آوردنش...

آری،قطعا دوستت دارم
وگرنه در وطنی غمین و غارت شده
چه می توانستم بکنم...‌؟

غیبت ماه دیده ای
درد فراق اسمان
نشسته است بر دلش
غم به نشان چهره اش
قامت ماه برده است
قافله در محو غیاب
غرق قدم غربت اوست
غیر غیاب روی او
غربت چهره غرق اوست

و
چه دوستت دارم ها
که نشد باتو بگویم

تو را ببینم؛
می بوسم
نوازشت می کنم
برایِ تو خواب تعریف می کنم
تو را ببینم،
بغل می کنم
تمامِ رویاهایَ م را می بینم
وَ به تمامِ آرزوهایَ م
می رسم
تو را ببینم
خوب می شوم، آقا می شوم
به تو سلام می دهم
نماز می خوانم...

گفته بودی: «دوستت دارم.»

مهرِ دل، بر گفته‌ات بستم؛

نیستی دیگر چرا پیشم؟

من که گفتم: «با دلت هستم.»

دوستت دارم در زبان مردان شکلهای مختلفی دارد.
بعضی ها با یک شاخه گل، بعضی ها با یک چشمک در یک مهمانی شلوغ، برخی با بوسه ای آتشین در نیمه های شب...
عده ای با گفتن:خانم، آستینم را تا میزنی؟
اما فقط تعداد اندکی از آنها بجای گفتن دوستت دارم،...

اگر دوستش دارید به زبان بیاورید، پانتومیم که بازی نمیکنید.
از ترسِ باختن با اشاره میخواهید بفهمانید، واقعا دوستش دارید و به زبان نمی آورید.
یکی از راه میرسد که بی هیچ عشقی تکیه کلامش دوستت دارم است،
می آید،
میگوید،
میبرد دلش را،
و شما میمانیدُ
دوستت دارم هایی...

سلام از فاصله هایی
که انبوهی از دلتنگی ست
از احوالپرسی هایی گاه وبیگاه
از شعری که هر واژه اش مرا
زیر سوال می برد
می خواهم
سلام دوستت دارم را
آبی بنویسم

خیلیییییییییی دوستت دارم، قلب منی تو، قرررررررررربونت بشم عسل من♥
تو ابدی منی
همه کس منی
ددی منی
خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی عاشقتمممممممم🫂❤✨

تو به من
واژه ی دوستت دارمی
بدهکار هستی
که مُرد
پشت پرچین خیال تو

خاطره سروستان و کندن دل بر درخت و نوشتن دوستت دارم تا ابد
و تکان دادن دستان علفها برای خداحافظی مان
و چه مظلوم بودیم
در زیر یوغ ناف بُرهایی که نافهایمان را برای دیگری بریده بودند
و دنیا پر است از کسانی که نافشان تا مرگ درد میکند