خسته از عمری زمستانم بهارم می شوی...؟
خسته از عمری زمستانم ، بهارم می شوی؟ گرمیِ آغوشِ سردِ روزگارم می شوی؟ . هست دریایِ دلم ، بازیچه ی امواجِ عشق ساحلِ امنِ وجودِ بی قرارم می شوی؟
بهارم می شوی؟ جان دلم...قرار است مانند درخت ریشه کنم... شکوفه دهم...برایت زندگی باشم...
