به پیشگاه خدایی به توبه آمده ام که ناصواب مرا هم ثواب می گیرد
به زنده بودن من نام زندگی مگذار که این غریب فقط رنجِ زندگانی برد
تو مرا به خنده گفتی که هنوز دوستم داری چه دروغ دلنشینی چه فریب آشکاری ...