بیو پویا جمشیدی

فکر کن! حبس ابد باشی و یک‌بار فقط
به مشامت نَمی از بوی خیابان برسد

سال نفرین شده در قرن مصیبت یعنی
هی زمستان برود، باز زمستان برسد

اصلا به شب های بدون بودنت

لعنت

انگار که خواسته باشی تسخیرم کنی..

دستم را،

گوشه ی دلَت..

بند کن.