تمومِ گُلای دنیا رُ به تو پیشکش میکنم ، بی این که بچینمشون !
قهوهی تلخ با تو شیرینه بی تو هر روز هفته غمگینه...
تا چشم رو هم می ذاری می بینی عمر تموم شد بین چهار تا دیوار وجود تو حروم شد
هر درخت می تونه یه بهانه باشه تا شاید این دنیا دوباره زیبا شه
گمت کردم مانند لبخندی در عکس های کودکی ام
دستم ، نه ! اما دلم به هنگام نوشتن نام تو می لرزد…........!
باران باشد تو باشی یک خیابان بی انتها باشد به دنیا می گویم خداحافظ!