جمعه , ۲ آذر ۱۴۰۳
مینوشتم صبح و شب از این طالعِ نحس و ناپسندکه دست در موی تو رفت و نوشتم خوشا به این بخت بلندمأوامقدم...
پیدایم کنمن پشت ابرهای سفید پنهانمتا شعرهایم را به باران بسپارم، بلکه تو را لمس کنندکه هیچ اجری بالاتر ازلمس گونه های اناری تو نیستبرای اشعارم.به قلم:مأوا مقدم زاد...