این روزها آرزوی یک حافظه ی سفیدِ سفید را دارم.حافظه ای که هیچ کدام از غم هایی را که زندگی نشانم داده رویش حک نشده باشد.دوست دارم لبریز از بی خیالی مطلق باشم تا تمام آینه های شهر لبخند و شادیِ مرا به تصویر بکشند... این روزها عجیب دلتنگ آرامشم..!
