آرزوهایت بلند بود دست های من کوتاه، تو نردبان خواسته بودی من صندلی بودم با این همه فراموشم مکن وقتی بر صندلی فرسوده ات نشسته ای و به ماه فکر می کنی
اینجا خاورمیانه است سرزمین صلحهای موقت بین جنگهای پیاپی سرزمین خلیفهها، امپراتوران، شاهزادگان، حرمسراها و مردمی که نمیدانند برای اعدام یک دیکتاتور باید بخندند یا گریه کنند؟