متن دیکتاتور

از هر چه تخته سنگ بیزارم،
چه آنها که سنگ مزار شهیدان و اموات می شود
چه آنها که دیوار زندان...
یا که گاهی مجسمه ای از یک دیکتاتور که
دو راهی آزادی را می بندد...



شعر: روژ حلبچه ای
ترجمه ی اشعار: زانا کوردستانی

یک دیکتاتور برای مردمش همان رفتار ی را دارد که با خانواده اش، تنها با این تفاوت که خانواده اش به اشتباهات و بدی های او عادت کرده و آنها را مشروع میداند

‏در قلبِ همه ما یک دیکتاتور بی رحم است که حاضر است زندگی هزاران نفر را به خاطر تامینِ شادی چند نفری که دوستشان داریم نابود کند !

من به کم قانع نیستم...
من به این بودن های گاه و بی گاه قانع نیستم
من تورا میخواهم تمام و کمال،
تمام بودو نبودت را
سهم من از تو تمام وجودت است دلربا
اینجا در قلمرو من،
حکومت عشق دیکتاتوریست
و من دیکتاتورترین عاشق در سرزمین عشقم...

و نیمکت ها
دیکتاتورهایی که برای برنخاستن ات
سرِ کلاس درس نشسته اند...!

غیر از خود را، بی راهه می داند
جاده؛ که دیکتاتور است...!

عزیزم! پای تو که به میان می آید
من، دیکتاتور ترین فرد روی زمینم
کسی که میخواهد
مالک تمام و کمال تو باشد
قلب تو عشق تو
وجود تو و نگاه های تو
آری من دیکتاتور ترینم
زیرا میخواهم تمامت از آن من باشد
تمام تو...️

دیکتاتورها خود را آزاد می کنند، ولی در عوض مردم را اسیر می کنند.

 

مرد بودن که به صدای بلند نیست!

به دیکتاتور بودن در خانه نیست!

مرد یعنی تکیه گاه شانه های زنانه ی من باشی؛

یعنی اخلاق های بچه گانه ی خانه ی پدری ام را به جان بخری

یا غذاهای سوخته و شوری را که برای اولین تجربه ی مان زیر...

دیکتاتور فقط دلم
که حرف اول و آخرش
دوست داشتن تو را

به کرسی میشونه ...

️️️

دیکتاتور آغوش توست
که هربار مرا تسلیم میکند

دیکتاتور فقط دلم
که حرف اول و آخرش
دوست داشتن تو رو
به کرسی میشونه

‏در قلبِ همه ما یک دیکتاتور بی‌رحم است که حاضر است زندگی هزاران نفر را به خاطر تامینِ شادی چند نفری که دوستشان داریم ، نابود کند !

قسم به نامت…
آنقدر عاشقانه هایم را روی این دیوار مجازی جار میزنم که خودت مجبور شوی بیای و بگویی…. آهای اد لیستاش:
مخاطبش منم….فقط من….
من عشقشم…..
“هی تو دلیل متن هایم……..
*زیبایی ات دیکتاتوریست که کلمات را در من
به گلوله می بندد..!
هر لحظه شعری در من...

من در حضور خدای سوگند خورده‌ام که دشمن همیشگی هرگونه خودکامگی در اندیشه بشر باشم.

اینجا
خاورمیانه است
سرزمین صلح‌های موقت
بین جنگ‌های پیاپی
سرزمین خلیفه‌ها، امپراتوران، شاهزادگان، حرمسراها
و مردمی که نمی‌دانند
برای اعدام یک دیکتاتور
باید بخندند
یا گریه کنند؟