افلاطون: دانا نادان را میشناسد، چرا که خود زمانی نادان بوده است. اما نادان، دانا را نمی شناسد چراکه هرگز دانا نبوده است !
توانا بود هر که دانا بود ز دانش دل پیر برنا بود
