پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
دردهای من را اگر هم بخواهی نمیتوانی بخوانی...اینجا دردهای مرا با مداد سفید مینویسند ،باید روزگارت سیاه باشد که همدرد من باشی......
دردهای مناز بی کسی نیستاز کسانی استکه سالها در آنها مرده امو احساس روشن منچراغ هیچ دلی را روشن نکردماندهام فقطچگونه این روزها رابه فردا ببرم......
