زمانے בرב را با جاט و בل حس کرבم کـہ پسربچـہ ے ؋ـقیرے با تمام بے کسے و تنهایے رو بـہ سنگ مزار ماבرش نشستـہ بوבبا بغض و چشماט گریوט با پرسے از غذا مے گـ؋ـت ماماט نگراט من نباش בارم کباب و برنج مے خورم ماماט تو رو خـבا...
