در رهِ بلندِ زندگی، گام بردارم با دلِ پر امید، چون خورشید تابانم نه هراس از طوفان، نه سایهی تاریکی ایمانم به خود است، همچو کوه ایستادهام هدف دارم در دل، چراغی روشن است رهی برای فردا، در دست من نشسته است پیش میروم با شور، نگویم که چرا نه...
