متن زنذگی ام

زندگی‌ام، باد است که در خلوت کوهستانی نجوایی از خاطرات به جا می‌گذارد،
سایه‌ای که روی دیوار زمان می‌رقصد و هر لحظه، شکلی دیگر به خود می‌گیرد...
من موجم، که پیوسته از ساحلی به ساحلی می‌روم،
بی‌آنکه بداند، کدام صخره آخرین آغوشش خواهد بود.

روزهایم برگ‌هایی هستند که پاییز آن‌ها...