گرمای نفَس، خفته در احساسِ ترِ توست/ گرمایشِ جان از گُلِ قند و، شکرِ توست/ از عاطفه ی پُرتبِ «تو»، من چه بگویم/ در سنبله جای تپشِ شهرِورِ توست/ شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)
