متن شهریار جعفری منصور

فقط شوق تو..
به تو مربوط می شود..
دخالت نکن..

کار پیش می رود..
همه چیز حل می شود..
بدون دعوا..

مرا گول زدند..
کارتن های رابین هود..
و سیندرلا..

در شهر غربت..
دیگر نا امید شدم..
ولی می سازم..

شعر در نگاهت..
موسیقی صدایت..
آواز غربت..

کارش را پیش برد..
عشق را به خطر انداخت..
مرغ مهاجر..

ساعت شنی..
از تو یک چیز می خواهد..
زمان آگاهی..

خویشتنداری کن..
هم آرامش داشته باش..
هم پیش برو..

پُر از تحمل..
ساده و پُر از معنا..
رو به شگفتی..

رو به طبیعت..
در سکوت و تنهایی..
در جایی زیبا..

اشتیاق در تو..
مهمتر است از دیروز..
و هم از فردا..

عجب جادویی..
چشمم را که می بندم..
فوراً می آیی..

پُرکار و آرام..
کشتی ، بدون سکان..
در پی فانوس..

رو به زیبایی..
پرشور و با آرامش..
شاد باش و سرشار..

به گُل خیره شو..
آنجا کُنج عزلت است..
با ذهنی خالص..

سرشار از درخت..
اشتباهی در کار نیست..
ذهن را بِتِکان..

با خودم بودم..
تنهایی مخملی..
حس خوبی شد..

یک ( چرا ) داری..
( چگونه ) را می سازی..
رنج ، رسالت است..

خیال تو نیست..
آرزویم برایت..
به ذهنت آمد..

اختراع کنیم..
بعد بگوییم کشف کردیم..
راز اشیا را..

از بیرون ساده..
از درون متفاوت..
رهرو نوین..

تاک انگور داده..
اصلا انگار نه انگار..
ذاتش همین است..

روباه نفهمید..
عواقب مهم هستند..
دلیل مهم نیست..

بی آبرو شد..
اما هنوز خوشحال بود..
مرد رواقی..