متن جادویی

مثلِ آفتابِ بهار، بر ستیغِ کوهی
یا که دشتِستانِ لاله یِ انبوهی
خوابِ ناز، تو چِشمِ بچه یِ آهویی
تُ کلامِت سِحر و تُ نِگات جادویی

در آغوش شب، ستاره ها رقصانند
پرتوان و خیره کننده در آسمانند
کهکشانی از رنگهای خیال انگیز
بازویی بسته از جواهرهای زیباست
دنیا در این بی پایانی، یک جواهرگاه
که هر نگاهی، جادویی از دیده ما می افتد
در آغوش شب، ستاره ها و کهکشان
آغوشی دنیایی است که هرگز...

عجب جادویی..
چشمم را که می بندم..
فوراً می آیی..

گلخنده نمی بینم در چهره ی زیبایت
دیگر ندهد مستی شهد لب مینایت

بگشا گره ابرو ای جذبه ی جادویی
مستانه نگاهم کن بادیده ی شهلایت

محمّدرضا توسّلی