جهان پیش از تو جهنمی بود بیپایان. تا تو آمدی، آسمان بر زمین گره خورد و زمان،معنایی دیگر یافت. ای دردانه خلقت، ای که ماه از رخسارت تابیدن آموخت.. ای که عطر بهشت در دامنت پیچید، آفرینش برای جلوهات سر بر خاک سایید. غربت تو از همه سو روایت میشود:...
