جای توفیری نبود آنچه غم دارد جهان بر شانه ما می دهد حق ما را این ستم کی بوده! اما می دهد نوبت هر کس به هر اندازه باشد بی گمان در تب و تاب زمان پنهان و پیدا می دهد این یکی را می سپارد دست گرداب بلا آن...