به وقتِ یک و بیستِ شب، دل از جهان بریدی ز داغت آسمان گریست، تو خود به نور رسیدی نه گریه کم شد از غمت، نه یاد تو فراموش تو آن شهیدِ عاشقی، که تا ابد امیدی نسیم دشتها هنوز، نفسزنان به یادت ز غیرتِ تو میوزد، ز صبرِ بیحدت،...
