قلبمان را به امانت پیچیده بودیم میان برگ های بهاری.. بی گمان از اینکه آن ها هم روزی خشک می شوند... و در پاییز فرشی می شوند زیر پای دلبر ما ، و دلدار دیگری...! نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده
