متن لکه

آدمی
به کودکی می ماند
که لکه ای را می مالد
می کوشد
موذیانه
ناپدیدش کند
و آن گاه نگاه می کند
لکه را بر دستانش دارد
و بر صورت گریانش ...

_ژان کوکتو
_ترجمه مینا دارابی امین

یلداست امشب ...
دوباره دور هم جمع می‌شویم و بلندترین شب سال را کنار هم صبح می‌کنیم. در این شب‌های سرد، دلمان را گرم می‌کنیم به بودن آدم‌هایی که دوستشان داریم. هندوانه می‌خَریم. هندوانه‌ای که مثل آینده در بسته‌ست و هیچکس از درونش خبر ندارد. هندوانه‌ای که مثل زندگی سرخ...