متن مادر داغدار

جنگ،
نه آغاز دارد
نه پایان...

در هیاهوی گلوله‌ها،
کودکی، بی‌نام،
رویاهایش را به خاک می‌سپارد...

مادری،
با چشمانی پر از دلهره،
تابوت خالی را نوازش می‌کند...

مردی،
با زخم‌هایی نه بر تن،
که بر خاطره...

و زمین،
که دیگر نای روییدن ندارد،
از خون اشباع شده.

جنگ،
سکوت را...