با توام ای ماه پاره ،چشم و ابرویت کجاست ؟ باد می آید به سویت، رقص گیسویت ، کجاست؟ آن تبسّم های شیرین، آن نگاه آتشین آن همه نازک خیالی های ابرویت ،کجاست؟ بعد از این ، در زیر بالم ، لانه دارد آسمان راستی ای آسمان ، خیل پرستویت...