متن مارال ذیحق

به سر زمستان زده باز هوایت
ببین رقص عاشقانه ی برفهایی را
که قرار است آغوش قدمهایت شوند

زمستان هم میگذرد
با دلی که گرم نگاهت شد

نکند دلتنگی هایت را در گوش باران زمزمه کرده ای که تا باران می بارد به یادت می افتم.

پاییز همیشه کم می آورد
گاه روزهایش
گاه برگهایش
و گاه تو را

به کجا باید پناه برد؟
وقتی دریا هم موج موهای تو را به رخ من میکشد

پاییز را ببین!
فصل ها هم که دلشان گرفت می بارند

فصل کوچ رسیده و تو باز در خیالم پر میزنی؟