دل‌بری
حتا در بهشت زهرا.
وقتی در جامه‌ی سیاهت
با چشمان غم‌زده
مُرده‌ای را مشایعت می‌کنی،
تمام آمپلی‌فایرها لال می‌شوند
و من از یاد می‌برم
جنازه‌های ترمه‌پوشی را
که با صفی از لباس‌های سیاهِ بدرقه‌گر
از کنارم می‌گذرند.
بر سنگِ هر گوری قدم می‌گذاری،
می دانم آن مُرده
به بهشت...