متن مهدیاخوانثالث

شبان آهسته میگریم،
که شاید کم شود دردم
تحمل می رود اما...
شب غم سر نمی آید!

️

تو چه دانی که پسِ هر نگه ساده ی من
چه جنونی
چه نیازی
چه غمی ست؟

دردم این است که من بی تو دگر
از جهان دورم و بی خویشتنم

مگرم سوی تو راهی باشد
ور نه دیگر به چه کار آیم من

خواهم که به خلوتکده ای از همه دور

من باشم و من باشم و من باشم و تو

آری

تو آنکه دل طلبد آنی