متن تحمل

به دوران پیش از اسلام خواهم رفت،
تا بتوانم،
تو را تحمل کنم.




شاعر: #جنگی_حاجی
ترجمه به فارسی: #زانا_کوردستانی

به گلاب گفتم: چه خوشبویی؟
گفت: گل بودم
به دست روزگار چیده شدم
و در کوره‌ی آتش
سوختم… سوختم… سوختم…

اما با صبری متین
تحمل کردم…
کوره خاموش شد
و من خالص‌تر شده بودم،
عزیزتر از قبل…💗

✅گاهی سختیها نمی‌آیند که ما را بشکنند
می‌آیند تا مـا را ارزشمندتر کنند

آنچه غیر قابل تحمل بود انسانها بودند نه زندگی

دشنام هم که می شنوم
باز درود پاسخ من است
که در شان خود نمی بینم
پاسخ دشنام را دشنام

زمان،از هر قاضی ای بهتر قضاوت می کند.
صبر و تحمل و شجاعت، تنها شاهدانی هستند که رشوه نمی‌گیرند.

در روزگاری که سردی، به اشتباه لباس اقتدار پوشیده،
باید یادآوری کرد که وقار، بی‌نیاز از تندی‌ست.
آدم بودن، یعنی توانِ نرمی در میان سختی‌ها؛
یعنی وقتی می‌شود کوبید،
تو انتخاب می‌کنی ببخشی.
احترام، هرگز نشانه‌ی ضعف نیست؛
بنایی‌ست که روی بلوغ بنا می‌شود، نه ترس.

چرا آدما گریه میکنن؟
تو نمیدونی؟ تو هیچوقت گریه نکردی؟
فقط یه بار خیلی وقت پیش.
وقتی که اونا ولت کردن رفتن؟ مردم به دلالیل مختلفی گریه میکنن
وقتی کسی میمیره، وقتی تنها میشن، وقتی که دیگه تحمل ندارن...
تحمل چیو ؟
تحمل زندگی کردنو، وقتی که درد میکشن...
میشه...

کامیلو خوسه سلا:

هرگز نمی شود به بدبختی عادت کرد ، باور کنید !
چون ما همیشه مطمئنیم که بلای فعلی آخریست ، گرچه بعدها با گذشت زمان متقاعد می شویم با چه احساس فلاکتی! که هنوز بدتر از این در راه است ...

رابرت فراست:

وقتی تحصیل کرده هستید که بتوانید تقریبا هر حرفی را بشنوید ، بدون آنکه عصبانی شوید

خدایا باید یه دکمه ریست میذاشتی روی ما که هر 24 ساعت یکبار خودمون رو ریست کنیم.باور کن نمیشه تحمل کرد!

خدایا...🪐
خدایا تحمل سختیا با من
آخرش با تو...🌱🌸

+ فقط یه هنر باید یاد بگیری
و اونم هنر تحمله ؛ تحمل !

- تحملِ چی ؟

+ نگران اون نباش ؛
موضوع کم نمیاری !

- خالد حسینی
- هزار خورشید تابان

آدمک بیا خر شو
درد هایت را تحمل کن

تحمل کن ....
همه چیز درست می شود
سختی ها از تو، آدم جدیدی می سازد
آدمی که دیگر برای زمین خوردن، ناله نمیکند، برمیخیزد و اصلا عین خیالش نیست که زمین خورده !
اصلِ دنیا همین است....
تغییر کردن برای کامل تر شدن !
ادامه دادن .... تسلیم نشدن...

ور تحمل نکنم جور زمان را ، چه کنم ؟

ایراد که از دنیا نبود.
ما تحمل همدیگر را نداشتیم،
تحمل این زندگیِ شلوغ و بی در و پیکر را.
همه چیز را رها کردیم جز خودمان.
آنقدر خودمان را به در و دیوار روزگارمان
کوباندیم که شدیم هر چیزی جز آدم.
بماند که عشقمان هم این وسط ، یتیم...

کم کم یاد خواهی گرفت؛
عشق تکیه کردن نیست
و رفاقت هم معنی اطمینان خاطر نیست
و یاد می گیری که بوسه ها قرارداد نیستند
کم کم یاد می گیری..
که حتی نور خورشید هم می سوزاند
اگر زیاد آفتاب بگیری
باید باغ ِ خودت را پرورش دهی
به جای...

هرکه در عشق
سر از قله برآرَد هنر است!
همه تا دامنه ی کوه تحمل دارند...

چند روزی میشد که توان رو به رو شدن با خودم را نداشتم
شرمنده بودم از خودم!
از کسی که همیشه و همه جا کنارم بوده و قدرش را نمی دانستم.
خجل بودم که چرا این همه وقت او را به حال خودش رها کرده ام؟!
مگر چه کسی جز...

درست همان روزی که بار و بندیل احساست را بستی و کفش های رفتن را به پا کردی!
بدون این که ذره ای به حال ناخوش من بیندیشی
به منی که لحظات کنار تو بودن را نفس می کشیدم !

شاید از همان اول می دانستم!
می دانستم!
که این...

دل که یاد نمیگیرد
دوری را،
فاصله را،
دل که نمیفهمد
صبر را،
تحمل را،
دل است دیگر...
مدام بهانه میگیرد و گلایه میکند
حق هم دارد!
[جدایی بر گریبان عاشق خیمه میزند
جنگ را برپا میکند
و بغض را حاکم...]
امان از نبودنها،
باید کسی حواسش باشد:)

سال هاست از گوشه ی چشم
شن می ریزد
آنقدر که خانه
به بیابانی خشک
بدل شده است-

از دست های تو
موسیقی آبی آب را شنیدم
تو بر بالای یک موج نجیب
به خانه ام رسیدی
و ضربان قلبت را
مثل مروارید بر گردنم
آویز کردی
مرگ را
از...

گرمای خرداد،
فقط با تو تحمل می شود...

تحمل . . .

سردرگمم
رگهایم
پر از زهر حلاحل می شود
وقتی
تمام لحظه های عمر من
دور تسلسل می شود
آه!
در این دور باطل
چه باید کرد؟
پناه چیست؟
وقتی تمام زندگی
واژه ای از تحمل می شود

مصطفی ملکی ،۲۵خرداد۱۳۹۹