چال گونه کَنده ای اینجا و آنجای لَبت لا مُروّت من خودم لَنگم،دگر دامت چه بود!
آنقدر زیبا دلم را بر دلش وابسته کرد یارم انگاری تخصص داشت در پیوندِ قلب
شاخه ی شمشاد حرم امانت برادرم چقده گفتم نرو باز قسم دادی به مادرم
