تو را در دلبری دستی تمامست... ️️️
نقل هر مجلس شده ست این عشق ما و حسن تو!
چه عالم هاست در هر تار مویت بیفشان زلف کز عالم گسستم
مها به دل نظری کن که دل تو را دارد...
در دل و جان خانه کردی عاقبت .. ️️️
جان و دلم ساکن است زآنکه دل و جانم اوست... ️️️
غایِب مَبادا صورتت، یک دَم زِ پیشِ چشمِ ما...
تو بیش کُنی کم را️ از دل ببَری غم را ️️️
راحت جانم همه تو، تاب و توانم همه تو....
بنمای رویِ مه را خوش کن شب سیه را... ️️️
ای دوست قبولم کن و جانم بستان مستم کن و از هر دو جهانم بستان
ای عشق دو عالم ز رُخت مست و خرابند
دل از دل بکندم که تا دل تو باشی ز جان هم بریدم که جان را تو جانی ️️️
تو نیز بیا یارا تا یار شوی ما را زیرا که ز جان ما جان تو نشان دارد ️️️
ای از بهار روی تو سرسبز گشته عمر من.. ️️️
با جمله ما خوشیم ولی با تو خوشتریم ... ️️️
بگشای لب ڪه قند فراوانم آرزوست ️️️
️ اندر دلِ ما ... تویی نگارا.. ️️️
. دل من گِرد جهان گشت و نیابید مثالش..
. به تو افتاد محبت تو شدی جان و روانم.. ️️️
. آواز تو بشنوم خوش آوازه شوم..
. آن جاے ڪه عشق آمد جان را چه محل باشد... ️️️
با تو چو تیر راستم تیر مرا کمان مکن
