پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
ز حال خویش دانم ناخوشی را ز احوالم بدیدم خستگی را ز قلبم بس شنیدم حال ناخوش شوم ناخوش از این احوال ناخوش نگار...
ناخوش او خوش بود در جان من جان فدای یار دل رنجان من...
یارانِ نو گرفتی و ما را گذاشتی ؛ما بیتو ناخوشیم اگر تو خوشی ز ما...
هوا ناخوش!صدای کلاغ......
