متن نازنین نوریان

نام من
بر لبان تو
کانون زلزله ی عشق است
صدایم که میکنی
جهانم می لرزد

میان بازوانت
جای متبرکی ست
ضریح تنت
طواف کردن دارد
آغوشت
مدینه ی فاضله ی
همه ی آغوش هاست...