متن نگین رازقی

بامن اگرنمے مانے
یادت رابامن بگذار
دوستم اگرنمے دارے
نگاهت رابامن بگذار
من بایادتوزندگی هاکرده ام..!




..نگین رازقے..

آن شب کہ جام چشم هایت رانوشیدم چنان مستت شدم کہ فراموش ڪردم خداے من تونیستے..!




نگین رازقے

آسمان دامانش بودو ستاگان آن گل های آن،سیب سرخ چشم هایش بودو جاذبه نیوتن جذابیت آن،روشنایی خانه به بودنش بودو برق ادیسون بهانه آن،دلهره هایش به معنای عاشقی بودو مجنون شاگردآن،نام آن خورشید مادر بودو زمین پروانه ای به دور آن....

نوشته:نگین رازقی

نگاهت شروع زندگی بودو رفتنت پایان آن..!

نوشته:نگین رازقی

مرد دل ما،
کسی جان کندنش راندید
خون شد چشم ما
کسی اشک هایش راندید
پاره شد حنجره ما
کسی فریادهایمان رانشنید
تاریک شد روزهایمان
کسی حالمان راندید
پژمرده شد گل امید در دل ماو نه خودو نه کسی آبی به لب تشنه نرساند...

نوشته:نگین رازقی