به درد چونان گوزنان ماغ میکشم و نیستی
زتنهای قو میشوم و اواز میخوانم و نیستی
وال منزوی میشوم و گوژپشت و نیستی
منفرد گرگ بیشه دلمردگی میشوم و نیستی
به عشق شهره میشوم چونان درناها و نیستی
دانایی میکنم چونان روباه ونیستی
خودستایی میکنم چونان گل سرخی تک نشسته...
