کوچه های شهر نفسشان تنگ شده است گریبان مرا می گیرند پرسانند ازنشنیدن صدای رسای پاهایت از شوخ و شنگیهای تو با عابران که شنونده بوده اند چه بگویم که پیش قراول کوه نوردی،ناباورانه هجرت کرد.
