متن پرویز خائفی

تو عطر تازه ی یاسی رها به خانه ی من
تو دست نرم بهاری در آشیانه ی من
کهن شد آن همه افسانه قصه قصه ی توست
بیا بیا که حدیث تو شد بهانه ی من

خطاست حرف ،چو لب را توان به بوسه گشود
پیام بوسه من ، حرف عاشقانه من
چو زورقی ست تنم ،رسته از تلاطم امواج
سکوت خلوت آغوش تو ،کرانه من

خطاست حرف ،
چو لب را توان به بوسه گشود ...