چگونه ممکن است کسانى که در نور روز زندگى مى کنند عمق شب را درک کنند ؟
دلم به حال پروانه‌ها می سوزد، وقتی چراغ را خاموش می کنم! و به حال خفاش‌ها، وقتی چراغ را روشن می‌کنم! نمی شود قدمی برداشت، بدون آن‌که کسی نرنجد!
صورتم را به شانه‌اش گذاشتم و گفتم: دوست دارم ماه من و تو همیشه پشت ابر بمان و هیچکس از عشق ما باخبر نشود. آدم‌ها حسودند زمان بخیل است و دنیا عاشق‌کش است.
در خاطرات هر کس چیزهایی هست که آدم فقط برای دوستانش میتواند بازگو کند. مسائلی هم هست که حتی به دوستان نیز نمیشود گفت و آدم فقط برای خودش بازگو میکند. اما سرانجام چیزهایی هم هست که انسان حتی میترسد برای خودش هم آشکار کند.
به ندرت در هر صد نفر یک نفر ارزش آن را دارد که با او بحث کنی. بگذار دیگران هر چه دوست دارند بگویند، زیرا هر کسی آزاد است که احمق باشد.
هیچ روزی تکرار نمى شود هیچ شبی ، دقیقاً مثل شب پیش نیست هیچ بوسه‌اى ، مثل بوسه‌ی قبل نیست و نگاه قبلى مثل نگاه بعدى؛ روزها ، همه زودگذرند چرا ترس ، این همه اندوه بی‌دلیل برای چیست ؟ هیچ چیزی همیشگی نیست فردا که بیاید ، امروز فراموش...
کسانی که ما را دوست دارند، از آن‌ها که از ما نفرت دارند، خطرناک‌ترند...! زیرا انسان قادر نیست در مقابل آن‌ها از خود مقاومتی نشان دهد... هیچکس نمی‌تواند به اندازه یک دوست، انسان را به انجام کاری وادار کند که درست بر خلاف میل اوست...!
