متن مارین سورسکو

مارین سورسکو:

دلم به حال پروانه ها می سوزد
وقتی چراغ را خاموش می کنم ،
و به حال خفاش ها ؛
وقتی چراغ را روشن می کنم
نمی شود قدمی برداشت ،
بدون آن که کسی نرنجد !

دلم به حال پروانه‌ها می‌سوزد
وقتی چراغ را خاموش می‌کنم ،
و به حال خفاش‌ها ؛
وقتی چراغ را روشن می ‌کنم
نمی شود قدمی برداشت ،
بدون آن ‌که کسی نرنجد !

دلم به حال پروانه‌ها می سوزد،
وقتی چراغ را خاموش می ‌کنم!
و به حال خفاش‌ها،
وقتی چراغ را روشن می‌کنم!

نمی شود قدمی برداشت،
بدون آن‌که کسی نرنجد!