همیشه یک نفر پشت شلوغیهای خیالت هست که مدام دوستت دارد... که مدام دلتنگ توست... و تو، مدام بی خبری !
دانم که مرا بی خبری می کشد آخر دیوانه شدم خانه ات آباد ، کجایی ؟
