جمعه , ۲ آذر ۱۴۰۳
آن لب تب دار را یک بار بوسیدن شفاستوای از این دارو که از بیمار پنهان کرده ای...
غم عالم ز دلم بردنگاهی که دوا بود دوا...تب آتش زده بر جان مرا شست...چشمی که شفا بود شفا......